பயணக்கட்டுரை for Dummies

அட என்னாபா அல்லாரும் பயணக்கட்டுரைன்னு பிலிமு காட்றானுங்கோ... நம்மாள ஒண்ணுமே கீச முடியலியேன்னு வருத்தமா கீறியா நைனா/நைனி... இந்தா இன்னையோட கவலைய உடுங்றேன். குசும்பன் தரான் இன்ஸ்டண்ட் பாயிண்ட்ஸ். கபால்னு புடி. கஸ்மாலம் கட் & பேஸ்ட் பண்ணிடாத. கட்டுரை கும்முன்னு வந்தா ஒரு டேங்ஸ் வரி கீசிப் போடு. சும்மா சுத்தி வளைக்காம சுகுற்றா மேட்டருக்கு வரேன்... ஆகே படோ (ஹிஹி டில்லி தமிழ்ல்ல மேல படிங்க/போங்க'ன்னு சொன்னேன்)

1. பயணக் கட்டுரை என்றவுடன் அண்டார்ட்டிக், ஆர்ட்டிக் போன்ற துருவங்களுக்குத்தான் செல்ல வேண்டுமென்ற அவசியமில்லை. தேனாம்பேட்டை சிக்னலிலிருந்து, பாண்டி பஜார் சென்றதைக் கூட விலாவாரியாக எழுதினால் அதுவும் பயணக் கட்டுரை வகைகளிலேயே அடங்கும் என்று அறிக.

2. சும்மா பல்லவன் பஸ் ஏறினேன். ரிக்கெட் எடுத்தேன். ஷ்டாப் வந்ததும் இறங்கினேன் என்றால் ஒருவரும் சீந்த மாட்டார்கள். ஒரு சிறு சம்பவத்தையாவது சுவையோடு கோர்க்க வேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக நீங்கள் பாண்டி பஜாரில் பேஜாரான நாதன் கபேயில் டீ குடித்தீர்கள் என்று கொள்வோம். "சீனி சேர்க்காமல் சாருக்கு டீ ஒன்று", என்று உரிமையாளர், (சர்க்கரை வியாதியுள்ள) உங்களைக் கண்டவுடன் உணர்ச்சி பொங்க மாஸ்டரிடம் கூறினார். உடனே அதைப் பற்றி முன்னுரை, விளக்கவுரை, பதவுரை, முடிவுரை என்ற ரேஞ்சுக்கு "நாதனண்ட சாயா" என்ற ரேஞ்சில் டீ அடிக்கத் தெரிந்தால் உத்தமம்.

3. பயணக்கட்டுரை எழுதுபவர்க்கு 3CCD TRV Sony 950 கேம்கார்டர் இல்லாவிட்டாலும், காமெரா பொறுத்தப்பட்ட மோட்டாலுல்லாவோ(?!*), நோக்கியாவோ குறைந்தபட்சத் தேவை. ஆத்திர அவசரத்துக்கு செல்பேசி காமெரா போல துணைவன் கிடையாது. கன்னாபின்னா படமெடுத்து கம்பியெண்ண நீங்கள் நினைத்தால் நான் பொறுப்பல்ல. யார் கண்டது நீங்கள் போகும் போது பிரிட்டினி ஸ்பியர்ஸ் போல ஹாலிவுட் கட்டைகள் கோயிலுக்கு வந்தால் செல்-போனாலாவது போட்டோ சுட்டு நீங்கள் இணையத்தில் போட்டால் ஹிஹிஹி நீங்கதான் அல்டிமேட் பயணக் கட்டுரையாளர்.

4. சரித்திரம் பற்றி எழுதினால்தால் நீங்கள் பயணக்கட்டுரை வடிப்பவர் என்பது ஆதிகாலத்துச் சம்பவம். சரி அப்படியே ஆகட்டும். வேறொரு நாட்டில் கண்ணாத்தாள் கோயிலைப் பார்க்கின்றீர்கள். உடனே எடுங்கள் செல்போனை. எதுக்கு யாரிடமாவது கோயில் பற்றி விளக்கம் கேட்கவா என்றால் நீங்கள் உருப்படவே வழியில்லை. உடனே போனின் கேமராவைக் கிளிக்குங்கள். "கலவர நாட்டில் கண்ணாத்தாள் கோயில்" என்று நீங்கள் பிலிம் காட்டினால் ஏதோ ஒரு பெரிய ரேஞ்சுக்குப் போகின்றீர்களென்று அர்த்தம்.

5. வலைபதிவுகளில் பயணக்கட்டுரையாளராக முக்கியத் தேவை "உசுப்பிவிடும் பின்னூட்டங்கள்". அடப்பாவி பண்டைக்காலத் தமிழன் கால்வைச்சு நூற்றாண்டுகளுக்கு மேலான நாட்டுல கண்ணாத்தாள் கோயில் கண்டிப்பா இருக்கும்யா என்று ஏதாவது அநானி அநாவசியமாய் ஊளையிடலாம். கண்டு கொள்ளாதீர்கள். "ஐய்யா எனக்கு வரலாறு ரொம்பப் பிடிக்கும்ங்க. உங்க பதிவுல நான் நிறையக் கத்துக்கிட்டேன். இனிமே நீங்க எங்க போனாலும் செல்லும், கையுமாவே போங்க", போன்ற ரேஞ்சில் பின்னூட்டங்கள் வந்தால் நீங்கள் பயணக் கட்டுரை ஜாம்பவானாகி வருகின்றீர்கள் என்று அர்த்தம்.

6. சமீபத்தில் முப்பது வருடம் கழித்து வெளிநாட்டிலிருந்து இந்தியா வருகின்றீர்களா? கொடுங்கள் கையை. ராஜயோகம் உங்களுக்கு. சும்மா டிவி சீரியல் ரேஞ்சுக்கு கொறைஞ்சது 120 எபிஸோடுகள் போட்டுத் தாக்கிடலாம். குறிப்பா முப்பது வருஷத்துக்கு முன்னாடி பார்த்த "எங்கே போச்சு என் வேப்பமரம்?" என்று செண்டிமெண்ட் பதிவு போட்டால் ஐய்யோ எல்லோருக்கும் காலங்காத்தாலேயே கண்ணைக் கட்டுமே!

7. உங்க பயணக் கட்டுரைக்கு நடுநடுவே "வெள்ளைக் காக்கா மல்லாக்கப் பறக்குது", அப்பிடின்னு கிராபிக்ஸ் வேலையைக் காட்டிக் கலக்குங்க. யார் கண்டா? மார்க்கோபோலோ கூட பெரிய யானையைப் பறவை தூக்கிக் கொண்டு போய் பொத்தென்று போட்டது என்று எழுதியவர்தானே? எப்பிடி உங்க ரேஞ்சை எங்க கொண்டு போறேன் பாத்தீங்களா?

8. யுவான் சுவாங்கிற்கு ஒரு ஹர்ஷவர்த்தனர். மார்க்கோபோலோவிற்கு ஒரு குப்ளாய்கான். ஆனால் உமக்கு புரவலர் யாருமில்லை என்று தெளிக. உங்களது பயணக்கட்டுரை "நமக்கு நாமே" திட்டம் போல் சோகமயமானது. ஆதலினால் பார்த்து செலவு செய்க. ஏதோ போற இடத்துல போட்டோ புடிச்சோமா, ஏதாவது எழுதினோமா, பின்னூட்டம் படிச்சோமா'ன்னு இருப்பது ஷேமம்.

9. எங்கன போனாலும் பொறுக்குற வேலையை உத்தமமா பார்க்க வேண்டும். அது என்னவென்று வினவுகின்றீர்களா? லீப்லெட்ஸ், பாம்(ப்)லெட்ஸ் போன்ற எந்த குப்பையைக் கண்டாலும் உடனே பொறுக்கிக் கொள்ள வேண்டும். கைடுகள் சொல்வதை, ஆங்காங்கே பொறிக்கப்பட்டிருக்கும் அறிவிப்புப் பலகைகளை சின்சியராக நோட்ஸ் எடுக்க வேண்டும். அப்போதுதான் அத்தெண்டிசிடி கூடும். இந்த வெளங்கா வேலையைச் செஞ்சு போட்டு போன இடத்துல ஒரு இழவையும் ரசிக்க முடியலியேன்னு பின்னாடி வருத்தப்பட்டா நீங்கள் பயணக் கட்டுரையாளராவது பெரும் சிரமம்.

10. சரிங்க... உங்களுக்கு எழுத வராதுன்னு வைச்சுக்குங்க. வெறுமனே போட்டா புடிக்கத் தெரிஞ்சாக் கூட போதும். அட்சீஸ் பண்ணிடலாம். ஒரே ஒரு வழியிருக்கு. அலாஸ்காவில் அந்துமணி என்று ஆங்கிலப் பதிவு ஆரம்பித்து வெறும் பிலிமாய் காட்டவேண்டியதுதான் அது. "அடப்பாவிங்களா இதுக்கு ஆங்கில வலைப்பதிவு எதுக்கு? ஒரு புகைப்படம் ஒரு கோடி சங்கதியை எந்த பாஷையிலேயும் சொல்லுமே?" என்று நீங்கள் என்னைக் கேள்வி கேட்டால், என்னை வம்பில் மாட்டி விடப்பார்க்கின்றீர்கள் என்று அர்த்தம்.

பி.கு. இப்பிடித்தான் பாஸு ஒரு வெளங்காத ஆளு வேகாஸுல கூத்தடிச்சார். சுத்தி முத்தி ரசிச்சுப் பாக்காம எல்லாத்தையும் கடமையே கண்ணாய் படம் பிடித்துக் கொண்டிருந்தார். கேட்டால் கேப்சர் பண்றேன்னாரு. அட இது பரவாயில்லைன்னு எங்க கும்பல் ஜாலியா சுத்திட்டு, கடைசியில கேப்சர் பண்ணியதுல நாங்க ஆளுக்கொரு பிரிண்ட் போட்டுக்கிட்டோம். இத்தெப்பிடி இருக்கு? (அய்யய்யோ யாரோ செல்போன் தூக்கிக்கிட்டு அடிக்க ஓடியாரேங்களே? அடச்சே அது நம்ம கேப்சர் பண்ண பிரண்டுதான். எனக்கு யாரிடமிருந்தோ போனாம். கொடுக்கத்தான் வந்தாராம். ஜீட்டேய்!)

போட்டோ: நன்றி-கூகுளார்