தொட்டாற்சிணுங்கியும் சில விளம்பரப்பலகைகளும்

எடுத்தாச்சு, தூக்கியாச்சு, போயிட்டு வாரன், கடேசிப் பதிவு நன்றி இத்யாதி இத்யாதிகள் கடந்த சில நாட்களாய் வலைப்பூக்களில் பிளாஷாய் அடிக்கின்றன.

என் மாடு பால் கறக்கவில்லை. பொண்டாட்டி வையறாங்க. தப்புத் தப்பா இணையத்துல பேசறாங்க. ஐ'பீ கலெக்ட் பண்றாங்க. எரிதம் வருது. ஆபீஸ¤ல வலைப் பதிய முடியல. ஆமாம் இதெற்கெல்லாம் இந்த தமிழ்மண நிர்வாகிகள் என்னதான் செய்றாங்கோ? (அய்யா அன்பு இது குசும்பைய்யா...)

எழுதுவது ஈகோ. வலைப்பூ ஈகோ டிரிப். இதுல என்னாய்யா குறைஞ்சு போச்சி. அங்கீகார அரிப்பென்றால் என்ன? அரிப்பியலியம் (கொப்பிரைட்: குசும்பன்) என்று வை(த்)துக் கொள்வோமா? ஆமாம் ஈகோ இல்லாமல் எழுத நானென்ன "இணையமே ரிலாக்ஸ் பிளீஸ்", "வலைப்பூ திற பின்னூட்டம் வரும்", "அத்தனைக்கும் பின்னூட்டமிடு" என்று ஸ்ரீலஸ்ரீ இணையானந்த குசும்பஹாசன யோகேஸ்வர ஸ்வாமிகளா? அட நாராயணா நாராயணா... அதென்ன கடந்த 2-3 வாரங்களாக பார்த்த வாசகர் பரிந்துரையின் பேரில் தூக்குகின்றார்கள்? இதுக்கு முன்னாடி ஓட்டு போட்டதெல்லாம் சனநாயகத்தின் சக்தியுணர்ந்தோர், இப்போ ஓட்டு போடறவங்கெல்லாம் சனநாயகத்தை சந்தி சிரிக்க வைக்கறவங்களா? அட தேவுடா தேவுடா... அரசியல் கட்சியெல்லாம் மண்டி போட்டு மடிப் பிச்சை கேட்கணும் ஓய் !!!

நம்ம எப்பவுமே நடுத்தெருப் புகழைப் பற்றி கவலைப்பட்டது இல்லை ஸார். நானே ஒரு கையேந்தி பவன். வைச்சா குடுமி இல்லேன்னா வழிச்சுடலாங்றது நல்ல பாலிஸிதான். அநேகமா கடந்த இரண்டு வாரங்களா (3 வாரங்களில்லை) வலைமக்கள் ஏன் இப்படி குத்துகின்றார்கள் இதற்கு முன்னர் ஏனிப்படி குத்தினார்களென்று யாமறியேன் பராபரமே.

என்னத்தைச் சொல்றது? யாம்தான் எழுதினோம். நீவிர் இத்துனைப் பேர் படித்தீர். ஓட்டின்றி அந்நாளில் காய வைத்தீர். இன்றும் ஓட்டின்றி (அட கையில இர்ந்த ஓட்டை ஓட்டுப் போட்டு கடாச வைச்சுட்டாங்கப்பா) ஓய வைத்தீர். அன்று வெற்று வெளியில் அரசனாய் நம்பவில்லை. இன்று ஒற்று ஒளியில் ஓவராய் (Icon: நன்றி திரு. இராமகி) உணரவில்லை. இது இலக்கியத்தரமாய் ஜல்லியடித்தவை என்றே வைத்துக் கொள்ளலாம்.

வைத்துக் கொள்வதும், தூக்குவதும் அவரவர் நேயர் விருப்பம்.

வலைப்பூ நாளொறு வண்ணம் பொழுதொரு தூரமாய் வளர்ந்து கொண்டிருக்கும் குழந்தை. அது சிறுகை கொண்டு கூழும் அளாவலாம். சிறிதே அசந்தால் அதையும் பிசையலாம்.

பொறுமை காப்போம் ஏனெனில் இது யாம் பெற்றது.

பெத்துப் போட்டுவிட்டு குத்துதே குடையுதே என்று பொறுப்பின்றி தொட்டாற்சிணுங்கியாயன்றி பொறுப்புடன் பேணிக் காப்போம்.

இல்லையெனில் ம(தோ)ற்றவர் போல் விளம்பரப் பலகை பிடிப்போம், "நல்லதோர் வீணை செய்தே... அதை நலங்கெட புழுதியில் எறிந்து விட்டோம்"